“İçtihat Metni”

MAHKEMESİ : ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Bandırma 1. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 20/04/2017 tarih ve 2014/659 E- 2017/151 K. sayılı kararın davalılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kısmen kabulüne-reddine dair İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi’nce verilen 18/06/2019 tarih ve 2019/455 E- 2019/941 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacının İddia ve Görüşleri


Davacı vekili, davalının Katı Yakıtlı Mobil Tahıl Kurutma Makinası patent başvurusunun Türk Patent Enstitüsü’nce kabul edilerek, 21.11.2013 tarihinde davalı adına tescil edildiğini, ancak patenti alınan tahıl kurutma makinasının müvekkili şirket tarafından icat edildiğini ve daha önceki tarihli patent tescili bulunduğunu, patentin tescilinden önce de müvekkili şirketçe makinalar üretilerek satışının yapıldığını, bu nedenle patentin tescili için gereken unsurlardan olan yenilik unsurunun bulunmadığını ileri sürerek, patentin hükümsüzlüğüne ve patent sicilinden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalının İddia ve Görüşleri


Davalılar vekili, dünya çapında tarım makineleri üretip, satışını yaparak ihracat yapan ve birçok ülke ile ticaret yapan müvekkili şirketin, TPMK nezdinde 2011/10764 tescil sayılı ve 28.10.2011 başvuru tarihli Katı Yakıtlı Mobil Tahıl Kurutma Makinesi buluş başlıklı patent belgesinin sahibi olduğunu, müvekkili şirketin patent tescil başvurusunun TPMK tarafıdan uygun bulunarak tescil edildiğini ve bu patent tescili ile ilgili gerekli işlemleri eksiksiz olarak yerine getirdiğini, davacının patentin yenilik unsurları taşımadığını ispatlaması gerektiğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

Yerel Mahkeme Kararı


İlk derece mahkemesince; iddia, savunma, tanık beyanları, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu buluşun tüm istemler (1,2,3 ve 4 no’lu istemler) yönünden CN 1763464 sayılı Çin patenti karşısında 551 sayılı KHK’nin 129.maddesinde öngörüldüğü üzere yenilik kriterini taşımadığı gerekçesiyle, davalıya ait incelemesiz patentin tüm istemler yönünden hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.


Karar, davalılar vekili tarafından istinaf edilmiştir.

Yargıtay Kararı


Bölge Adliye Mahkemesince tüm dosya kapsamına göre yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davaya konu patentte 4 istem bulunması ve bu istemlerin daha önceki tarihli Çin Patent belgesinde bulunması nedeniyle yenilik unsurunu taşımadığından, ilk derece mahkemesince patentin hükümsüzlüğüne karar verilmesinin doğru olduğu, ancak patentin hükümsüzlüğü davalarında husumetin, hükümsüzlüğü istenen patent sahibine yöneltilmesi gerekli ve yeterli olup, buluş sahibi olan davalı gerçek kişiler hakkındaki davanın, pasif husumet yokluğu nedeniyle reddine karar verilmemesinin hatalı olduğu gerekçesiyle, davalılar vekilinin istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile, ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak ve yeniden hüküm kurularak, davanın kabulü ile, 2011/10764 tescil numaralı patentin hükümsüzlüğüne ve TPMK kayıtlarından terkinine, davalılar … ve … hakkında açılan davanın pasif husumet yokluğu nedeniyle reddine karar verilmiştir.


Karar, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Yargıtay Kararı


İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK’nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK’nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.


SONUÇ:

Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK’nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan alınmasına, 04/03/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.

Kaynakça ; Yargıtay