“İçtihat Metni”

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada … Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 28…2010 tarih ve 2009/328-2010/261 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 09.04.2013 günü hazır bulunan davacı vekili Av. …ile davalı vekili Av. …dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacının İddia ve Görüşleri


Davacı vekili, davalı adına tescilli 04…2002 tarihinde başvurusu yapılan, tescil tarihi 31.03.2004 olan 2002/25503 nolu “MY CLUB” ibareli, 41, 43 ve 44. sınıflarda tescilli markanın davalı tarafından 556 sayılı KHK’nın 14. maddesi uyarınca tescil tarihinden 5 yıl içinde kullanılmadığını, kullanmamanın haklı nedene de dayanmadığını ileri sürerek, anılan markanın 556 KHK’nın 14. ve 42/c maddeleri uyarınca hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalının İddia ve Görüşleri


Davalı vekili, davacının dava açmakta hukuki yararı bulunmadığını, MY CLUB ibaresinin aynı zamanda müvekkilinin ticaret unvanının bir parçası olduğunu, dava konusu markayı bir kısım emtialarda müvekkilinin bizzat kullandığını, bir kısım emtialarda ise marka kullandırma sözleşmesi ile üçüncü kişilere kullandırdığını savunarak, davanın reddini istemiştir.

Yerel Mahkeme Kararı


Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu 2002/25503 nolu markanın 556 sayılı KHK’nın 39 maddesine göre tescilin kesinleştiği 31.03.2004 tarihinde sicile kayıt edildiği, 06.04.2004 tarihinde markanın başvuruna tebliğ edildiği, dava tarihi itibariyle 14. maddede belirtilen 5 yıllık sürenin dolduğu, davalının markasını 14. maddeye uygun kullandığını ve/veya kullanmamanın 14.maddede sayılan nedenlere istinaden olduğunu usulünce ispat edemediği, davalının markanın kullanımına ilişkin olarak sunduğu sözleşme ve fatura dava tarihinden sonraki döneme ait olduğundan dikkate alınmadığı, sunulan belgelerin dava konusu markanın 41, 43 ve 44. sınıftaki hizmetler yönünden kullanıldığını ispata yarar mahiyette olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.


Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.

Yargıtay Kararı


Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.


SONUÇ:

Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, takdir olunan 990,00 TL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 05,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, ….04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Kaynak-Yargıtay